Vanaf de allereerste uitzending ben ik fan van ‘De luizenmoeder’. De serie over ouders en leerkrachten op NPO 3 die zó succesvol is dat de vierde aflevering zelfs 4,7 miljoen kijkers trok.
Juf Ank
‘Ik moet steeds aan jou denken als ik juf Ank zie,’ zegt een vriendin tegen mij. Moet ik dat als een compliment opvatten? Ik besluit van wel. Ik denk dat ik vooral op haar lijk als ik frons met mijn dikke wenkbrauwen en dat mijn gezicht boekdelen spreekt. Sinds ik mij bewust ben van mijn soms wat chagrijnige uitkijk, kijk ik bewuster vrolijker voor een groep. Kijk voordat je verder leest eerst naar dit fragment. Wat valt je op aan het gedrag van juf Ank?
Duidelijke taal
Wat heb je gezien? Los van dat ze ouders aanspreekt als kleuters (omdat zij zich ook zo gedragen), zie ik dat geen kind of ouder haar durft tegen te spreken als zij iets zegt. Ze staat stevig en ondersteunt haar boodschap met blik en gebaar. Hier komt je niet weg zonder eerst sorry te hebben gezegd!
Lichaamstaal
We weten inmiddels door onderzoek dat wanneer je een emotie over wilt brengen, die boodschap vooral bepaald wordt door je lichaamstaal. Denk aan boosheid, blijdschap, verdriet, angst. Je gezichtsuitdrukking, je houding en de toon van je stem bepalen voornamelijk hoe de emotie in je boodschap overkomt, of die als echt wordt ervaren.
Invloed van lichaamstaal op jezelf
Het omgekeerde effect is ook bekend: dat jouw eigen houding van invloed is op je zelfbeeld en gedrag. Met andere woorden: als je rechtop loopt en bewust vriendelijk rondkijkt, heeft dat invloed op hoe jij je voelt en gedraagt. Voel je je wat onzeker voor een groep kinderen? Experimenteer eens met je houding en kijk wat dat doet met hoe jij je voelt.
Vriendelijk duidelijk zijn
Hoe duidelijk zijn wij en durven wij te zijn naar kinderen? Als je alleen duidelijk bent, vinden kinderen je streng. Alleen vriendelijk zijn is vaak niet genoeg. De uitdaging is om vriendelijk zo duidelijk te zijn dat kinderen weten én voelen; dit is menens, hier ga ik naar luisteren.
