Vorige week was ik bij een regiobijeenkomst van de Landelijke Beroepsgroep Begeleiding in het Onderwijs (LBBO) in Groningen waar Peter de Vries van het CPS sprak over ouderbetrokkenheid 3.0. Echt contact en betrokkenheid tussen ouders en school realiseren. Eén advies was bijvoorbeeld om een nieuwjaarsreceptie voor ouders in september te organiseren zodat ouders elkaar leren kennen. Ik moest opeens aan onze Rodermarktwagens denken op de basisschool van mijn kinderen, De CBS de Haven, 1989.
Toen mijn oudste dochter naar deze basisschool in Roden ging, was het voor mij als moeder ook helemaal nieuw. Ik woonde daar al wel 6 jaar maar was nog niet bekend met de scholen, laat staan met de ouders. Ik weet nog dat ik met mijn dochter de bassischool ging bekijken en we vonden het allebei net zo spannend.
Het fenomeen waar wij als kersverse schoolouders meteen mee te maken kreeg toen ze in augustus naar school ging, was de Rodermarktwagen. De vierde dinsdag in september is al jaren Rodermarkt en de zaterdag daarvoor is er optocht in het dorp met versierde wagens. Alle kleuterouders van groep 1 en 2 werden geacht daaraan mee te bouwen en ieder gezin werd ingedeeld om koffie te brengen bij de wagenbouw. Ik kreeg een tas met heel veel thermosflessen in mijn hand geduwd, een adres van een boerderijschuur ergens achteraf met het verzoek of daar om acht uur ’s avonds met koffie en koek te verschijnen. Het was daar een gezellige drukte en al gauw gingen ook wij ons steentje bijdragen aan de wagenbouw met als thema ‘Scheveningen.’ Er bleek een bouwgroep, een naaigroep, een lasgroep en een verfgroep en een bloemengroep te zijn. En dit functioneerde alle kleuterjaren zo. Er ontstonden vriendschappen voor het leven en wij stroomden na de kleuterklassen van onze kinderen, moeiteloos door in commissies; werden leesouder, luizenouder, zaten in OR, MR en bestuur van de school.
Om een lang verhaal nog langer te maken; na 30 jaar hebben wij nog steeds contact met ouders uit die tijd. Onze groep heet ‘De Havenstappers’ en organiseert één keer per jaar een reünie. We zijn nog steeds dol op ‘onze’kleuterjuf (inmiddels met pensioen), informeren naar het wel en wee van onze kinderen en vinden elkaar ook nog steeds leuk.
Als dat geen ouderbetrokkenheid 3.0 is
